Het gaat dramatisch slecht met de Europese paling. De palingstand is de laatste jaren met maar liefst 95% gedaald. Als het zo doorgaat, sterft de vissoort uit. Toch wordt de vis als duurzaam verkocht. De palingen die we nu nog zien én eten kunnen weleens de laatsten zijn, als we nu niet ingrijpen. Vergeleken met de jaren '60 is de palingstand met 95% gedaald. De Europese paling staat op de lijst met ernstig bedreigde diersoorten. De paling is een mysterieuze vis, die langzaam groeit en maar één keer per leven paait. Als de vis ongeveer 12 jaar is, trekt deze vanuit onze zoete binnenwateren naar de Sargassozee, een tocht van ongeveer 6000 kilometer. Eenmaal daar aangekomen paait de paling. De jonge glasaal trekt op zijn beurt vanuit de Sargassozee weer naar de binnenwateren om daar op te groeien en tegen de tijd dat ze geslachtsrijp zijn gaan ze weer terug  naar de Sargassozee. Tijdens deze lange tocht komen de paling en de glasaal veel obstakels tegen. Ze worden vermalen in de gemalen, komen de dammen niet over en worden tegen gehouden bij waterkrachtcentrales. En als een paling het red,  bestaat er een kans dat ze gevangen worden door de visser. Er worden ook op veel plekken nog paling verkocht soms zelfs als duurzame paling. De palingvissers zetten glasaal uit in de zoete wateren, dus gewoon bij ons in de meren, zodat ze kunnen opgroeien tot grote palingen. Maar de palingvissers zetten ook schieraal uit, over de dijk, in het zoute water. Zodat de paling met zo weining mogelijk obstakels door kan zwemmen naar de Sargossozee. zelf ben ik ook wel eens mee geweest om schieraal uit te zetten in het zoute water.